یش‌بینی مشکلات بین شخصی افراد بر اساس سبک‌های دلبستگی با توجه به نقش واسطه‌ای شفقت خود در زوجین شهر تهران

مشکلات بین شخصی نتیجه تاریخچه دلبستگی افراد است. در نظریه‌ی دلبستگی، انسآنها با نیازهای ارتباطی پایه برای شکل دادن پیوند قوی با یک موضوع دلبستگی که امنیت، صمیمیت و حمایت را فراهم می‌کند، هدف گذاری شده اند. پژوهش‌های قبلی نشان داده است که شکل‌های مختلف مشکلات بین شخصی با سبک‌های متفاوت دلبستگی مطابقت دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی مشکلات بین شخصی افراد بر اساس سبک‌های دلبستگی با توجه به نقش واسطه‌ای شفقت در زوجین  بود.  برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 200 زوج از شهر تهران به شیوه ی نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و از نظر سبک‌های دلبستگی، خود شفقت ورزی، مشکلات بین فردی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نتایج نشان داد که خود شفقت ورزی در رابطه بین دلبستگی اضطرابی و مشکلات بین شخصی و خود شفقت ورزی در رابطه بین دلبستگی ایمن و مشکلات بین شخصی نقش واسطه‌ای دارند. هر سه متغییر سبک دلبستگی دارای رابطه خطی با مشکلات بین شخصی و خود شفقت ورزی است. همچنین ضریب بتای استاندارد نشده برای این متغییرها نشان می‌دهد که وزن متغیر دلبستگی اضطرابی بیشتر از دیگر متغیرهاست. به عبارتی می‌توان گفت که 41 درصد از تغییرات متغیر وابسته در مشکلات بین شخصی و  61 درصد این تغییرات در متغیر خود شفقت ورزی بوسیله‌این متغیر قابل پیش‌بینی است. نتایج این پژوهش از نقش واسطه‌ای شفقت بین سبک‌های دلبستگی و میزان مشکلات شخصی حمایت می‌کند.